เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับโรงแรม หลายคนก็คงจะคิดว่าเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการพักผ่อน แต่สิ่งที่ฉันเจอกับเพื่อนโดยตรงกลายเป็นเรื่องสุดสยองที่ฉันไม่อาจที่จะเข้าใจ ซึ่งนั่นเกิดขึ้นที่กรุงเทพฯ มีโรงแรม 5 ดาวแห่งหนึ่งที่ฉันได้เข้าไปใช้บริการ ในคืนนั้นและนี่ก็คือเรื่องราวที่ชวนขนลุกกลางเมืองใหญ่น่าหวาดกลัวและหวาดหวั่น ของหมายเลขห้อง 314 ที่ทำเอาขนลุกตั้งแต่ได้ยินชื่อห้องเลย
ความจริงของห้องอาถรรพ์ในโรงแรม 5 ดาว
ฉันเป็นคนต่างจังหวัดที่เข้ามาประชุมในกรุงเทพฯ สวัสดีฉันชื่อ จินตนา เป็นสาวอยุธยาและต้องการที่จะพักผ่อนที่สบายก่อนตามไปร่วมงานสัมมนา ฉันจึงได้มองหาโรงแรมที่ดีและอยู่ใกล้มากๆ นั่นก็คือโรงแรม 5 ดาวแห่งหนึ่ง ที่ฉันได้เข้าไปจองผ่าน App โดยตรง
ซึ่งในตอนนั้นฉันเข้าไปที่ประชาสัมพันธ์ หลังจากนั้นจึงยื่นข้อมูลการจองและสแกนเนื้อหาของการจองให้กับเจ้าหน้าที่ แต่เขาแจ้งกลับมาว่า การจองไม่สำเร็จจึงขอเวลาสักครู่ในการตรวจสอบห้องที่มี และเขาก็ได้บอกว่ามีห้องที่คุณต้องการอยู่สนใจจะเข้าพักหรือไม่ ตอนนั้นเป็นเวลา 3 ทุ่มกว่าๆเกือบ 22:00 น. ฉันจึงได้ตัดสินใจเข้าไปพักที่นั่นโดยทันที
ห้องนั้นหมายเลขก็คือ 314 คนที่ช่วยยกกระเป๋าเขาประหลาดใจมากและทำเสียงสั่นๆ เหมือนจะถามย้ำเพื่อความแน่ใจกับฉัน แต่ในตอนนั้นตอนที่เปิดประตูลิฟท์เหมือนมีลมเย็นว่าพัดผ่าน เขานั้นก็พาไปยังห้องที่อยู่ทางซ้ายมือจากประตูลิฟท์ในทันที
เมื่อฉันได้เข้าไปในห้อง ฉันพยายามให้ทิปเขา แต่เขาก็ปฏิเสธแล้วรีบเดินลงบันไดอย่างเร่งรีบ ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาคงจะรีบไปทำธุระของตัวเองที่มีและก็ได้ยินเสียงแปลกๆ เหมือนเสียงผู้หญิงอยู่อีกทางด้านหนึ่ง ด้วยความตกใจฉันรีบเข้าห้องปิดประตูทันที
ในห้องนั้นมีพวงมาลัยใหม่วางไว้ในห้องตรงบริเวณหัวเตียงนอน ฉันคิดว่าเป็นการต้อนรับเข้าสู่ห้องพัก ฉันจึงไม่คิดอะไรมาก ก็เลยไปนอนลงบนเตียงและหลังจากนั้นก็เริ่มไปเข้าห้องน้ำก็เจอพวงมาลัยลักษณะเดียวกันวางเอาไว้ ฉันได้ยินเสียงเหมือนกระเป๋าล้มเลยออกมาดูข้างนอก แต่ก็ไม่พบอะไร แต่ก็รู้สึกได้ว่าในห้องนี้เย็นแปลกๆ น่าหวาดหวั่นใจพิกล
แต่อย่างไรก็ตามเมื่อฉันได้ล้มตัวนอนลงประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ เสียงดังจากใต้เตียงฉัน เหมือนมีคนเคาะ มีบางอย่างเกิดขึ้นและสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด เก้าอี้ได้เลื่อนมาตรงจุดปลายเท้าของฉัน แล้วโคมไฟระย้าตรงมุมทางเดินไปยังห้องน้ำก็เกิดแกว่งและเก้าอี้ก็ล้มลงไป
ด้วยความตกใจฉันกรี๊ดลั่นเสียงดังและพยายามมองหาทางออกจากห้อง ในตอนนั้นประตูเปิดไม่ได้ฉันได้ขดตัวแล้วนึกถึงพระที่ได้พกมาด้วยอยู่ในกระเป๋าสะพาย จึงได้ยกมือพนมมือไหว้และกำเอาไว้และทุกอย่างก็สงบลง
หลังจากนั้นฉันรีบวิ่งไปยังประชาสัมพันธ์และกล่าวถึงเรื่องเหล่านั้นให้ฟังในทันที พนักงานก็ตามหน้าเสียและขอดูกุญแจห้อง เป็นหมายเลข 344 ซึ่งหมายเลขห้องกับเปลี่ยนไปในฐานข้อมูล เหตุการณ์นี้กลายเป็นเรื่องเล่าของโรงแรม ว่าห้องหมายเลข 314 ไม่ได้ให้ใครพัก แต่กุญแจของห้องหมายเลขใกล้เคียงกัน สามารถไขเข้าไปได้ ซึ่งฉันนั้นรีบ Check out และออกไปเลย
